Ένα νέο νομοσχέδιο στοχεύει να αυξήσει την διαφάνεια στις κλινικές δοκιμές για τον καρκίνο, απαιτώντας από τους ερευνητές να αποκαλύπτουν όλα τα αποτελέσματα.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, σε περίπτωση που εντοπιστούν ερευνητές να παραλείπουν να αναφέρουν τα αρνητικά αποτελέσματα από τις κλινικές μελέτες των πειραματικών θεραπειών κατά του καρκίνου, θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν τις επιχορηγήσεις που χρησιμοποιήθηκαν για την χρηματοδότηση της έρευνας στο Υπουργείο Οικονομικών. Ακόμη, προβλέπεται ότι σε όλες τις ομοσπονδιακά χρηματοδοτούμενες έρευνες κατά του καρκίνου τα αποτελέσματα είτε είναι θετικά ή αρνητικά, θα αναρτούνται στον ιστότοπο της ClinicalTrials.gov.
"Όσες περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες σε όλους τους ερευνητές, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα ότι θα βρούμε κάποια μέρα την θεραπεία για αυτήν την φρικτή ασθένεια", δήλωσε ο Tom Reed, μέλος του Κογκρέσου. "Η δημοσιοποίηση τόσο των θετικών όσο και των αρνητικών αποτελεσμάτων θα συμβάλλει στην αποτελεσματικότητα άλλων ερευνών και στην αποφυγή παρόμοιων λαθών. Η υπο-χρεωτική αναφορά των αποτελεσμάτων θα οδηγήσει σε περισσότερα διαθέσιμα δε-δομένα σχετικά με την έρευνα για τον καρκίνο, συμβάλλοντας επίσης και στην αξιο-ποίηση κάθε οικονομικού πόρου που δαπανάται για την έρευνα ώστε η αναζήτηση για την εύρεση θεραπείας να γίνει πιο αποτελεσματική".
Το νομοσχέδιο αναμένεται να θεσμοθετηθεί μέσα στην επόμενη εβδομάδα.
Η.Π.Α.: Υπο-αναφέρονται τα δεδομένα των κλινικών μελετών;
|
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ και το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, οι χορηγοί των κλινικών δοκιμών δεν υπο-αναφέρουν τα ευρήματά τους. Οι χορηγοί κλινικών δοκιμών καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις του Κογκρέσου, μετά από τη δημοσίευση άρθρου στο περιοδικό British Medical Journal, σύμφωνα με το οποίο μόνο το 22% των χορηγών το 2009 λειτούργησε σύμφωνα με το νόμο αναφέροντας τα συμπεράσματα της μελέτης μέσα σε ένα έτος από την ολοκλήρωσή της.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων υποστηρίζει ότι η μελέτη του περιοδικού British Medical Journal λανθασμένα συμπεριέλαβε μελέτες που ολοκληρώθηκαν πριν τη θέσπιση του νόμου το 2007, παρέλειψε να αποκλείσει ορισμένες μελέτες που είχαν εξαιρεθεί ή μελέτες μη εγκεκριμένων προϊόντων, ενώ συμπεριέλαβε μελέτες των οποίων τα δεδομένα δεν είχαν ελεγχθεί από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας. Η έρευνα βασίστηκε στη δημόσια βάση δεδομένων ClinicalTrials.gov, η οποία δεν καθιστά σαφές αν η προθεσμία μιας μελέτης έχει μετατεθεί. Χρησιμοποιώντας αυτή τη βάση δεδομένων καθώς και στοιχεία που δεν είναι προσβάσιμα από το κοινό, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων εντόπισε μόνο 15 περιπτώσεις όπου υπήρξε καθυστέρηση της έκθεσης, και για τις οποίες ο οργανισμός θα αναζητήσει και άλλα στοιχεία.
Ο Andrew Prayle, ένας από τους συγγραφείς του άρθρου, υποστήριξε ότι τα διαφορετικά συμπεράσματα του άρθρου βασίζονται στα στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων μόνο. "Δύο σημαντικές ερωτήσεις παραμένουν", είπε ο συγγραφέας στο περιοδικό Nature. "Πρώτον, τα στοιχεία αυτά μπορεί να ευθύνονται για το 78% των μελετών που δεν αναφέρθηκαν; Πιστέψαμε ότι αυτό ήταν απίθανο. Δεύτερον, γιατί είναι τόσο δύσκολο να διαπιστωθεί εάν μια κλινική μελέτη εντάσσεται στους κανονισμούς;".
Κατά το τρέχον έτος θα υπάρξουν νέοι νόμοι για το αν θα πρέπει το ClinicalTrials.gov να αναφέρει στοιχεία από μελέτες που έγιναν σε μη εγκεκριμένα φάρμακα ή σε ιατρικές συσκευές.
|
Μ. Βρετανία: Γέννηση του πρώτου παιδιού στη Βρετανία με τη βοήθεια εμβρυοσκοπίου
|
Μια κλινική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής βοήθησε να γίνει η σύλληψη του πρώτου παιδιού στη Βρετανία με μία συσκευή, η οποία επιτρέπει στον ιατρό να καταγράφει εικόνες του αναπτυσσόμενου εμβρύου τις ημέρες μετά τη γονιμοποίηση και πριν την εμφύτευση στη μήτρα. Η Isabella Potter γεννήθηκε με τη μέθοδο αυτή στο Manchester. Η μητέρα της είπε: "Είναι μοναδικό να βλέπεις το έμβρυο. Μέχρι τώρα κανένας γονιός δεν έχει δει το παιδί του σε αυτή τη μαγική στιγμή της ζωής. Όταν μεγαλώσει θα της δείξουμε το βίντεο μαζί με τις εικόνες της εγκυμοσύνης".
Το εμβρυοσκόπιο είναι ένας επωαστικός κλίβανος με ενσωματωμένο μικροσκόπιο και μια κάμερα που επιτρέπει στους εμβρυολόγους να παρατηρούν και να καταγράφουν βίντεο του αναπτυσσόμενου εμβρύου μέχρι τις 5 μέρες. Όπως υποστηρίζουν, η συσκευή αυτή επιτρέπει στους εμβρυολόγους να επιλέγουν καλύτερα τα έμβρυα που θα μεταφερθούν στη μήτρα. Η προηγούμενη τεχνολογία που χρησιμοποιούσαν στην εξωσωματικη γονιμοποίηση απαιτούσε την έξοδο των εμβρύων από τον επωαστικό κλίβανο ώστε να αξιολογηθούν στο μικροσκόπιο. Ωστόσο, η έξοδος των εμβρύων από τις ιδανικές συνθήκες του κλιβάνου μπορεί να είναι επικύνδυνη για αυτά, και επιπλέον τα έμβρυα μπορούν να παρατηρηθούν μόνο μια φορά τη μέρα. Αυτό επιτρέπει στους εμβρυολόγους να έχουν μόνο ένα στιγμιότυπο του εμβρύου και να χάσουν τυχόν ανωμαλίες στην ανάπτυξή του.
Η συσκευή δοκιμάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο και 74 γυναίκες αναφέρθηκαν ως εγκυμονούσες μετά τη χρήση αυτής της μεθόδου. Συνολικά, 1500 έμβρυα από 200 ασθενείς έχουν ήδη ελεγχθεί με τη μέθοδο αυτή. Οι πρώτες μελέτες έδειξαν ότι τα ποσοστά εγκυμοσύνης αυξήθηκαν με τη μέθοδο αυτήν. Η Alison Campbell, διευθύντρια Εμβρυολογίας στο CARE Fertility στο Manchester, υποστήριξε ότι είναι τα καλύτερα αποτελέσματα εγκυμοσύνης που έχει δει μετά από 20 χρόνια ενασχόλησης με την εξωσωματικη γονιμοποίηση. Η διαδικασία αυτή έχει ένα επιπλέον κόστος για κάθε κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Σύμφωνα με την Alison Campbell "πρέπει να προσθέσουμε £750 σε κάθε κύκλο γονιμοποίησης εάν ο ασθενής θέλει να χρησιμοποιηθεί το εμβρυοσκόπιο". Ο κάθε κύκλος εξωσωματικής γονιμοποίησης ήδη κοστίζει έως και £8,000.
Πηγή: BioNews
|
Η.Π.Α.: Ξανά στο δικαστήριο τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα
|
Για μια ακόμη φορά, η υπόθεση για τη χρηματοδότηση των ερευνών των ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων οδηγήθηκε στο αμερικανικό δικαστήριο. Η αποφάση για το αν είναι νόμιμη ή όχι η εν λόγω χρηματοδότηση θα κριθεί στις διαδικασίες.
Οι κατευθυντήριες οδηγίες των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (ΕΙΥ) που δημοσιεύτηκαν το 2009 ξεπέρασαν τους περιορισμούς που ίσχυαν υπό την προεδρία Μπούς, αλλά τον Αύγουστο του ίδιου έτους αντιμετώπισαν τις αγωγές που άσκησαν εναντίον τους οι ερευνητές των "ενήλικων" βλαστοκυττάρων. Το προκαταρκτικό διάταγμα του Περιφερειακού Δικαστηρίου της Ουάσινγκτον εμπόδισε τη χρηματοδότηση της έρευνας των εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων τον Αύγουστο του 2010. Μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, το αμερικανικό εφετείο επιβεβαίωσε το διάταγμα αλλά το ανέτρεψε τον Απρίλιο του 2011- τρείς μήνες προτού το εφετείο απορρίψει την αγωγή ολοκληρωτικά. Σήμερα, η υπόθεση είναι και πάλι στο ίδιο δικαστήριο και οι δύο πλευρές διαφωνούν για τη δεσμευτικότητα της προηγούμενης απόφασης.
Οι ενάγοντες υποστηρίζουν πως οι οδηγίες του 2009 αντιβαίνουν στην τροπολογία Dickey-Wicker του 1996 που απαγόρευε τη χρηματοδότηση ερευνών, ικανών να βλάψουν ή να καταστρέψουν ανθρώπινα έμβρυα. Τα ΕΙΥ από την άλλη, πιστεύουν οτί η προηγούμενη απόφαση του δικαστηρίου πρέπει να είναι δεσμευτική διότι οι ενάγοντες δεν προβάλλουν νέα επιχειρήματα αλλά στηρίζονται στην άποψη του δικαστηρίου πως οι κατευθυντήριες οδηγίες των ΕΙΥ απαιτούν νέες σειρές εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων.
Επιπλέον, οι ενάγοντες τονίζουν πως τα ΕΙΥ έπρεπε να λάβουν υπόψιν τους τα αρνητικά σχόλια που εκφράστηκαν κατά την κατάρτιση των κατευθυντήριων οδηγιών. Οι εναγόμενοι παρ' όλ'αυτά απαντούν πως υποχρέωσή τους ήταν να ανταποκριθούν στην εντολή Ομπάμα για τον πώς θα γίνει η χρηματοδότηση κι όχι αν όντως θα πραγματοποιηθεί.
Το εφετείο θα συνεδριάζει για τέσσερις με έξι μήνες αλλά πολλοί περιμένουν την υπόθεση να φτάσει στο ανώτατο δικαστήριο.
Η.Π.Α.: Ποινικοποίηση της μη εξουσιοδοτημένης διάδοσης, αποθήκευσης και ανάλυσης των γενετικών δεδομένων
|
Επιτροπή της Συγκλήτου της Πολιτείας της Καλιφόρνια κατοχύρωσε νομοθεσία με την οποία προστατεύει τη γενετική πληροφορία των κατοίκων της Πολιτείας. Η επιτροπή Δικαιοσύνης της Καλιφόρνια υπερψήφισε την "Πράξη Προστασίας της Ιδιωτικής Αυτονομίας της Γενετικής Πληροφορίας" που επιβάλλει αστικές και ποινικές κυρώσεις σε όποιον συγκεντρώνει, αποθηκεύει ή αναλύει γενετικό υλικό χωρίς τη συναίνεση του δότη.
"Όσο πιο προσιτός και συχνός γίνεται ο γενετικός έλεγχος τόσο πιο μεγάλος είναι ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθούν οι πληροφορίες αυτές χωρίς την άδεια του ατόμου", δηλώνει ο Γερουσιαστής Alex Padilla, που εισήγαγε πρώτος το νομοσχέδιο. Και τονίζει: "Έχουμε νόμους που προστατεύουν τις οικονομικές συναλλαγές, τα ιατρικά αρχεία, ακόμη και τις πληροφορίες για τα βιβλία που δανειζόμαστε από τη βιβλιοθήκη. Έχουμε ανάγκη λοιπόν να προστατέψουμε τη γενετική ιδιωτικότητα γιατί τι άλλο μπορεί να είναι πιο προσωπικό από το DNA μας;"
Το νομοσχέδιο που τώρα θα προχωρήσει στην Επιτροπή για θεώρηση, ακολούθησε την προηγούμενη νομοθεσία που είχε ψηφίσει η Πολιτεία πρίν από ένα χρόνο και σκόπευε στην καταπολέμηση της γενετήσιας διάκρισης. Ο νόμος αυτός, που καθιστά παράνομη οποιαδήποτε διάκριση ατόμου με βάση τη γενετική του διαμόρφωση, αντικατοπτρίζει την Ομοσπονδιακή Πράξη κατά της Γενετήσιας Διάκρισης που τέθηκε σε εφαρμογή το 2008. Τέλος, ήδη η Μασσαχουσέτη υιοθέτησε νομοσχέδιο για την προστασία των γενετήσιων δικαιωμάτων.
Μ. Βρετανία και Αυστραλία: Συμμετοχή ομοφυλόφιλων σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή
|
Το πρώτο ομοφυλόφιλο ζευγάρι που έγιναν γονείς στη Μ. Βρετανία χρησιμοποιώντας μια παρένθετη μητέρα, άνοιξε το πρώτο κέντρο παρένθετης μητρότητας με σκοπό να ληφθεί μέριμνα στο ζήτημα της γονεϊκότητας για ζευγάρια του ίδιου φύλου. Αφορμή για την δημιουργία του κέντρου ήταν η πώληση τη επιχείρησης τους με τις κλινικές δοκιμές και τα αιτήματα από ζευγάρια του ίδιου φύλου που ζητούσαν συμβουλές για την απόκτηση παιδιών.
Στην Μελβούρνη οι ειδικοί της γονιμότητας προσπαθώντας να βρουν δωρητές σπέρματος, σκέφτηκαν μια πρωτότυπη διαφημιστική εκστρατεία. Στόχος της καμπάνιας είναι να παρακινήσει ομοφυλόφιλους άνδρες να δωρίσουν σπέρμα ώστε να βοηθήσουν γυναίκες να αποκτήσουν παιδιά. Για το λόγο αυτό, γίνεται έκκληση προς τους ομοφυλόφιλους άνδρες να δωρίσουν σπέρμα μέσα από εφημερίδες, περιοδικά και το διαδίκτυο. Σύμφωνα με την διεύθυνση της κλινικής γονιμότητας στην Μελ-βούρνη, πολλές γυναίκες σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις έχουν ήδη βρει δότη στην ομοφυλοφιλική κοινότητα. Είναι αναγκαίο και γυναίκες που δεν έχουν πρόσβαση σε αυτούς τους κύκλους να έρθουν σε επαφή με πιθανούς ομοφυλόφιλους δότες. Η εκστρατεία αυτή θεωρείται πρωτοπορία της κλινικής.
Πηγή: BIOEDGE
Η.Π.Α.: Ποια είναι τα δικαιώματα του δότη DNA;
|
Στην έρευνα για τη Γενετική το DNA των συμμετέχόντων αποθηκεύεται συνήθως σε τράπεζες γενετικού υλικού ή τα γενετικά τους δεδομένα αποθηκεύονται σε βάσεις δεδομένων. Με τον τρόπο αυτό το γενετικό υλικό και τα γενετικά δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους επιστήμονες για διαφορετικές μελέτες. Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που μια επόμενη έρευνα εντοπίσει κάτι το οποίο είναι σημαντικό για το δότη, όπως ένα αλληλόμορφο που προκαλεί οικογενή υπερχοληστερολαιμία, μια θεραπεύσιμη γενετική ασθένεια που προκαλεί αρτηριοσκλήρυνση ή κάποιο άλλο παρόμοιο αλληλόμορφο; Οι ερευνητές που διενεργούν τις έρευνες αυτές και οι τράπεζες γενετικού υλικού έχουν καθήκον να μοιραστούν τα αποτελέσματα αυτά;
Η γνώμη των ερευνητών για τα "τυχαία ευρήματα" διίσταται. Σύμφωνα με τη συμβατική ερευνητική ηθική, οι συμμετέχοντες δεν πρέπει να ενημερώνονται για τα αποτελέσματα της έρευνας ώστε να μην προσδοκούν να επωφεληθούν από αυτήν. Επιπλέον, η ενημέρωση για τα αποτελέσματα είναι μια πρόκληση διότι πολλές μελέτες συλλέγουν πληροφορίες από δείγματα που έγιναν δωρεά. Από την άλλη, όλο και περισσότεροι γενετιστές θεωρούν ότι οι συμμετέχοντες έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν κάθε αποτέλεσμα που αφορά στο γενετικό τους υλικό.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσίευση, μια ομάδα εργασίας που χρηματοδοτείται από το Εθνικό Σύστημα Υγείας των Η.Π.Α. ενημερώνει τους συμμετέχοντες αν βρεθεί κάτι σημαντικό στο γενετικό τους υλικό. Υποστηρίζουν ότι οι τράπεζες γενετικού υλικού φέρουν σημαντική ευθύνη για το πώς θα διαχειριστούν "τυχαία ευρήματα" - αυτά τα ιατρικά αποτελέσματα που δίνουν σημαντικές πληροφορίες για το γενετικό υλικό του δότη.
Ο James Evans, συντάκτης του Genetics in Medicine, αναφέρει ότι στο παρελθόν, η εύρεση των ιατρικώς σημαντικών και τυχαίων αποτελεσμάτων ήταν η εξαίρεση στις γενετικές έρευνες, αλλά "όταν πραγματοποιείς αποκωδικοποίηση ολόκληρου του γονιδιώματος, πολύ συχνά θα έχεις αποτελέσματα που θα είναι ιατρικώς σημαντικά" και τονίζει την ανάγκη για θέσπιση νόμων για την αναφορά των αποτελεσμάτων στους συμμετέχοντες.
Προς το παρόν λιγότερες από τις μισές τράπεζες γενετικού υλικού των Η.Π.Α. αναφέρουν τα αποτελέσματα στους συμμετέχοντες. Ομάδα εργασίας, που δημοσίευσε σχετικές μελέτες, με συντονίστρια την Susan Wolf του τμήματος Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, καλεί τις τράπεζες γενετικού υλικού να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην αλλαγή αυτού του ηθικού ζητήματος. Προτείνει κάθε βιοτράπεζα να δημιουργήσει μια επιτροπή επίβλεψης της αναφοράς των αποτελεσμάτων και να συσταθεί ένα κεντρικό σώμα που θα επιβλέπει τη συνοχή μεταξύ των ερευνητικών συστημάτων των τραπεζών γενετικού υλικού. Παρόλα αυτά κάποιοι ερευνητές προειδοποιούν ότι το να βρεθούν ξανά οι συμμετέχοντες για να ενημερωθούν για "τυχαία ευρήματα", μπορεί να αποδειχθεί δαπανηρό, με ηθικές και νομικές δυσκολίες. Η Susan Wolf όμως αντιτάσσεται, υποστηρίζοντας ότι κάποιες τράπεζες γενετικού υλικού αναφέρουν ήδη τα αποτελέσματα οπότε η μέθοδος αυτή δε χρειάζεται να είναι απαγορευτικά δαπανηρή ή δύσκολη.
Μ. Βρετανία: Το Συμβούλιο Βιοηθικής του Nuffield ερευνά το νέο κύμα των τεχνολογιών του εγκεφάλου
|
Το Συμβούλιο Βιοηθικής του Nuffield έθεσε σε δημόσια διαβούλευση τα ζητήματα ηθικής που προκύπτουν από νέους τύπους τεχνολογιών και συσκευών που παρεμβαίνουν στον εγκέφαλο, με στόχο να συλλέξει τις γνώμες του κοινού για τις νεότερες εξελίξεις. Οι νέες τεχνολογίες, όπως οι διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή (brain-computer interfaces), η εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου (DBS-Deep Brain Stimulation) ή η θεραπεία με νευρικά βλαστοκύτταρα, έχουν πιθανές εφαρμογές στη ιατρική, σε πολεμικές επιχειρήσεις αλλά και στη λεγόμενη "αναβάθμιση των ικανοτήτων του ανθρώπου". Συχνά αναπτύσσονται για χρήσεις σε θεραπείες νόσων όπως η νόσος Parkinson, η κατάθλιψη ή το εγκεφαλικό. Μπορούν όμως να χρησιμοποιηθούν και για την δημιουργία όπλων ή οχημάτων τα οποία θα ελέγχονται εξ αποστάσεως με εγκεφαλικά σήματα. Υπάρχουν εμπορικές δυνατότητες ακόμη και στην βιομηχανία παιχνιδιών, όπως για παράδειγμα στο σχεδιασμό παιχνιδιών για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα οποία θα ελέγχονται από την ανθρώπινη σκέψη.
"Το να επεμβαίνει κανείς στον εγκέφαλο πάντα γεννά τόσο ελπίδες όσο και φόβους, χωρίς να υπερτερεί κάτι από τα δύο", αναφέρει ο Thomas Baldwin, επικεφαλής της μελέτης του Συμβουλίου και καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του York. "Γεννά ελπίδες για την θεραπεία φρικτών ασθενειών και φόβους για τις συνέπειες της βελτίωσης των ανθρώπινων ικανοτήτων πέρα από το φυσιολογικά δυνατό. Είναι μια πρόκληση για μας ώστε να σκεφτούμε προσεκτικά τα θεμελιώδη ερωτήματα που σχετίζονται με τον εγκέφαλο: τι είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους, τι είναι αυτό που μας κάνει μοναδικούς, πώς και γιατί σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε με τον εκάστοτε τρόπο".
Κάθε επιστημονικό ή τεχνολογικό επίτευγμα αποτελεί ταυτόχρονα μια πρόκληση και ένα δίλημμα, τόσο για την επιστημονική και φιλοσοφική κοινότητα όσο και για την ίδια την κοινωνία. Οι χρήσεις, τα αποτελέσματα αλλά και οι επιπτώσεις των αποτελεσμάτων είναι ζητήματα που πρέπει να εξετάζονται βαθιά, αναλυτικά και κατά το δυνατόν πιο ολιστικά, ειδικά όταν αφορούν στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Κάθε είδους παρέμβαση στον ανθρώπινο εγκέφαλο, πέρα αυτών που σχετίζονται με ασθένειες, είναι επικίνδυνη και μπορεί να αποτελέσει καταπάτηση του πιο προσωπικού στοιχείου του ανθρώπου -τη σκέψη του- η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ελευθερία του. Τέτοιου τύπου παρεμβάσεις μοιάζουν να είναι το τελευταίο στάδιο χειραγώγησης και καταστολής την ανθρώπινης ιδιαιτερότητας, έκφρασης και ελευθερίας.
Ελβετἰα: Αυξήθηκαν οι περιπτώσεις υποβοηθούμενης αυτοκτονίας το 2011
|
Η οργάνωση 'Έξοδος', που δρα υπέρ του δικαιώματος στην αυτοκτονία των Ελβετών πολιτών, αποκάλυψε ότι στήριξε συνολικά 416 άτομα που επέλεξαν να θέσουν τέρμα στην ζωή τους, τον χρόνο που πέρασε. Απ' αυτούς τους θανάτους, οι 305 έλαβαν χώρα στις γερμανόφωνες περιοχές της Ελβετίας, παρουσιάζοντας αύξηση από τον αντίστοιχο αριθμό του 2010, που ήταν 257 θάνατοι. Στο γαλλόφωνο τμήμα της χώρας σημειώθηκαν 111 υποβοηθούμενες αυτοκτονίες το 2011 και 91 το 2010. Επιπλέον, παρατηρήθηκε αύξηση στον αριθμό των ανθρώπων που θέλησαν να εγγραφούν στην οργάνωση, φτάνοντας τους 75.000 σε όλη την χώρα. Η 'Έξοδος' βεβαιώνει ότι οι υπηρεσίες της παρέχονται (δωρεάν) μόνο σε εγγεγραμμένα μέλη. Μια δεύτερη οργάνωση που αναπτύσσει παρόμοια δράση σε ελβετικό έδαφος, η 'Dignitas', βοήθησε 144 άτομα να θέσουν τέρμα στην ζωή τους, αριθμός που αντιστοιχεί σε αύξηση 35% από το 2010, όπως δημοσιεύει η εφημερίδα 'SonntagZeitung'.
Ο Δρ. Jerome Sobel, πρόεδρος της οργάνωσης 'Έξοδος' στο γαλλόφωνο τμήμα της Ελβετίας, ισχυρίζεται ότι η αύξηση στον αριθμό των περιστατικών υποβοηθούμενης αυτοκτονίας σχετίζεται άμεσα με την αύξηση των μελών της οργάνωσης. "Έχουμε πολλά περισσότερα μέλη τώρα και αυτό υποδηλώνει τόσο ότι οι άνθρωποι πληροφορούνται για το ζήτημα, όσο και ότι δεν διστάζουν να ζητήσουν στήριξη όταν η επιλογή της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας προκύπτει ως ενδεχόμενο στο δρόμο τους". Σύμφωνα με τον Sobel οι αιτήσεις ήταν περισσότερες (182) από τα περιστατικά των θανάτων και συμπληρώνει ότι το γεγονός πώς κάποια άτομα απευθύνονται στην οργάνωση για βοήθεια δεν σημαίνει ότι θα φτάσουν την διαδικασία ως το τέλος. "Υπάρχουν άνθρωποι που επικοινωνούν μαζί μας για να διασφαλίσουν τον υποβοηθούμενο θάνατό τους σε περίπτωση επιδείνωσης της υγείας τους. Κάποιοι απ' αυτούς τελικά πεθαίνουν από φυσικό θάνατο."
Από τις δύο οργανώσεις που στηρίζουν την υποβοηθούμενη αυτοκτονία στην Ελβετία, μόνο η 'Dignitas' παρέχει τις υπηρεσίες της σε αλλοδαπούς. Τα αυξανόμενα περιστατικά ατόμων που ταξιδεύουν ως την Ελβετία για να πεθάνουν εκεί, έδωσε έναυσμα για ένα κύκλο συζητήσεων γύρω από το θέμα του 'τουρισμού για αυτόχειρες', που αύξησε τις πιέσεις προς την Ελβετική κυβέρνηση να τροποποιήσει το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο. Σε αναφορά της στην Βρετανική επιτροπή Υποβοηθούμενου Θανάτου τον περασμένο Μάιο, η 'Dignitas' κάνει λόγο για 164 περιπτώσεις Βρετανών πολιτών τους οποίους βοήθησε κατά την διάρκεια των δεκατριών χρόνων λειτουργίας της. Συνολικά, μαζί με την θυγατρική της στην Γερμανία, αριθμούν ως μέλη 700 Βρετανούς πολίτες. Παρ' όλα αυτά οι ίδιοι οι Ελβετοί συνεχίζουν να τάσσονται υπέρ της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και μάλιστα στο καντόνι της Ζυρίχης υπερψήφισαν το δικαίωμα των ξένων σ' αυτήν, παρά την εκστρατεία για τον περιορισμό του 'τουρισμού για αυτόχειρες'.
Προτάσεις για τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα προκειμένου να περιοριστεί η δυνατότητα καταφυγής στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία, πολιορκούν την ελβετική κυβέρνηση τα τελευταία δέκα χρόνια. Εντούτοις τον περασμένο Ιούνιο οριστικοποιήθηκε η διατήρηση της υπάρχουσας νομοθεσίας, η οποία χαρακτηρίστηκε ως επαρκής για την αποφυγή καταχρηστικής εφαρμογής. Επιπλέον η κυβέρνηση πρότεινε μια σειρά μέτρων που αφορούν την πρόληψη των ακραίων περιστατικών, καθώς και ενίσχυση των υπηρεσιών ψυχολογικής και συμβουλευτικής υποστήριξης.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως το Ανώτατο Ελβετικό Δικαστήριο αναγνώρισε ως ατομικό δικαίωμα την επιλογή του τερματισμού της ζωής ενός προσώπου, υπό τον όρο ότι αυτό έχει σώας τας φρένας.
Η.Π.Α.: Η «ανοιχτή υιοθεσία» των κρυοσυντηρημένων εμβρύων γεννά ελπίδα αλλά και ερωτήματα
|
Η Carmen Olalde επιθυμούσε να τεκνοποιήσει αλλά αντιμετώπιζε προβλήματα υπογονιμότητας. Επί πολλά έτη και μετά από πολλές προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης, απέκτησε δίδυμα. Δεν ήθελε να αποκτήσει άλλα παιδιά αλλά είχε ήδη κρατήσει τέσσερα κρυοσυντηρημένα έμβρυα στα πλαίσια της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Έτσι, πήρε μια απόφαση, η οποία την έφερε αντιμέτωπη με βιοηθικά διλήμματα. Μέσω μιας αγγελίας στο διαδίκτυο, δώρισε τα έμβρυά της σε ένα ζευγάρι από τη Virginia με παρόμοια προβλήματα υπογονιμότητας. Η Carmen Olalde δέχτηκε να δωρίσει τα έμβρυά της υπό τον όρο ότι η "υιοθεσία" θα είναι "ανοιχτή", δηλαδή θα λαμβάνει συχνά φωτογραφίες των παιδιών που θα γεννηθούν και θα βρίσκονται σε επαφή μέσω e-mail ή τηλεφώνου. Δήλωσε ότι η μητρική της πλευρά επιθυμεί να γνωρίζει τουλάχιστον τι απέγιναν τα "γενετικά" της παιδιά, ότι τους φέρονται καλά και ότι είναι ευτυχισμένα.
Αυτή είναι η σύγχρονη οικογένεια "ανοιχτής υιοθεσίας", όπου τουλάχιστον δύο άνθρωποι γεμάτοι με ελπίδες και ένα έμβρυο έρχονται κοντά λόγω της επιστήμης, της εμπιστοσύνης, του νόμου και της τύχης. Πολλές υιοθεσίες γεννημένων παιδιών είναι πλέον "ανοιχτές", δηλαδή οι βιολογικοί και οι θετοί γονείς γνωρίζονται μεταξύ τους και διατηρούν επαφή. Ίσως το ίδιο να ισχύσει και με υιοθεσίες παιδιών που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί, αν και ακόμα δεν έχουν θεσπιστεί νόμοι για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Η δωρεά εμβρύων είναι εφικτή εδώ και χρόνια στις κλινικές γονιμότητας, αλλά από τα τέλη του 1990 ξεκίνησε στις Η.Π.Α. η υιοθεσία "εμβρύων" μέσω "γραφείων υιοθεσιών", με σκοπό να βρεθούν οικογένειες για 500.000 κρυοσυντηρημένα έμβρυα. Τα γραφεία αυτά ενθαρρύνουν τις "ανοιχτές" υιοθεσίες αλλά η τελική απόφαση ανήκει στις ίδιες τις εμπλεκόμενες οικογένειες. Πολλοί γονείς έρχονται αντιμέτωποι με δύσκολες αποφάσεις σχετικά με το τι θα συμβεί στα υπόλοιπα κρυοσυντηρημένα έμβρυά τους. Πολλές φορές αποφασίζουν με γνώμονα τη δική τους εμπειρία υπογονιμότητας. Συνήθως οι δότες εμβρύων αποφασίζουν για το ποιοι θα είναι οι παραλήπτες αυτών, οι οποίοι είτε αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην υιοθέτηση παιδιών από τις Η.Π.Α. και το εξωτερικό είτε οι βιολογικοί γονείς αμφιταλαντεύονται. Αν και η δωρεά εμβρύων είναι σπάνια ακόμα, στοιχίζει λιγότερο από την εύρεση ωαρίων ή παρένθετης μητέρας.
Επιπλέον, υπάρχουν τόσο νομικά όσο και ηθικά ζητήματα για τις δωρεές κρυοσυντηρημένων εμβρύων. Ο νόμος καλύπτει μόνο θέματα υιοθεσίας για παιδιά που έχουν ήδη γεννηθεί, οπότε οι εμπλεκόμενες οικογένειες που σχετίζονται με δωρεά εμβρύων υπογράφουν συμβόλαια ή ιδιωτικά συμφωνητικά που υπαγορεύουν "ιδιοκτησία" των εμβρύων. Οι οικογένειες αυτές συχνά προχωρούν σε νόμιμη υιοθεσία μετά τη γέννηση του παιδιού προκειμένου να κατοχυρώσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους.
Η.Π.Α.: Συνταγματική η λήψη DNA από ενήλικες που συλλαμβάνονται για εγκλήματα
|
Τριμελής επιτροπή στο 9ο εφετείο των Η.Π.Α. απεφάνθη ότι ο νόμος της Καλιφόρνια του 2004 που απαιτεί από τους αστυνομικούς να συλλέγουν το DNA των συλληφθέντων, δεν παραβιάζει την απαγόρευση του Συντάγματος των Η.Π.Α. σχετικά με τις αδικαιολόγητες έρευνες. Ο δικαστής Milan Smith έγραψε: "Η ανάλυση του DNA είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για τον εντοπισμό των εγκληματιών, την επιβολή του νόμου, τη διαλεύκανση παλιών εγκλημάτων και την απαλλαγή αθώων υπόπτων". Η πλειοψηφία έκρινε ότι το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τις γενετικές πληροφορίες έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από θέματα προστασίας της ιδιωτικής ζωής.
Δείγματα DNA, από επίχρισμα παρειάς κρατούμενου, αναλύονται για την ανεύρεση συγκεκριμένων γενετικών δεικτών και οι πληροφορίες αυτές αποθηκεύονται σε μια εθνική βάση δεδομένων. Κάποιος που εξετάζεται και δεν καταδικάζεται μπορεί να ζητήσει να καταστρέψουν το δείγμα του και να αφαιρεθεί το γενετικό του προφίλ από τη βάση δεδομένων. Τέσσερις κάτοικοι της Καλιφόρνια, που είχαν συλληφθεί για κακουργήματα αλλά δεν είχαν καταδικαστεί, κατέθεσαν αγωγή το 2009 κατά των υπαλλήλων που διαχειρίζονται το εθνικό σύστημα συλλογής του DNA. Συγκεκριμένα, ζήτησαν από το δικαστήριο να εκδώσει διαταγή με την οποία η Καλιφόρνια να εξαιρεθεί από τη συλλογή DNA ατόμων που είχαν συλληφθεί, αλλά δεν είχαν καταδικαστεί. Ενώ το πρωτοδικείο απέρριψε την αίτηση, το 9ο εφετείο την επικύρωσε. Σύμφωνα με το εφετείο, το γενετικό προφίλ των συλληφθέντων περιέχει ελάχιστες πληροφορίες, οι οποίες είναι συγκρίσιμες με τα κλασικά δακτυλικά αποτυπώματα.
Ο δικαστής William Fletcher όμως διαφώνησε. Τα δακτυλικά αποτυπώματα λαμβάνονται με σκοπό την ταυτοποίηση ενός συλληφθέντος, ενώ το DNA λαμβάνεται χωρίς ένταλμα ή λογική υποψία και μόνο για ερευνητικούς σκοπούς. Σύμφωνα με τον Michael Risher, δικηγόρο της Αμερικάνικης Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών και εκπρόσωπο των εναγόντων, "η πλειοψηφία επιτρέπει στην κυβέρνηση να χειρίζεται τους συλληφθέντες που θεωρούνται ύποπτοι, σαν να έχουν καταδικαστεί για κάποιου είδους έγκλημα". Επιπλέον, δήλωσε ότι οι πελάτες του θα προχωρούσαν σε επανεξέταση της υπόθεσής τους από το 9ο εφετείο.
Η γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια, Kamala Harris, επιδοκίμασε την απόφαση ως "μια νίκη για τη δημόσια ασφάλεια της Καλιφόρνια". Σε μια δήλωσή της ανέφερε ότι η συλλογή DNA από ενήλικες συλληφθέντες για κακουργήματα έχει συμβάλει στη διαλεύκανση χιλιάδων εγκλημάτων.
Πολλές Πολιτείες, καθώς και η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, ψήφισαν νόμους που επιβάλλουν στους συλληφθέντες να παρέχουν το DNA τους. Πέρυσι, το 3ο εφετείο επικύρωσε την ανάλυση DNA ως "έναν ακριβή, μοναδικό δείκτη αναγνώρισης - με άλλα λόγια ως τα δακτυλικά αποτυπώματα του 21ου αιώνα".
Μ. Βρετανία: Πρέπει οι άνθρωποι να ενημερώνονται για τα αποτελέσματα της μελέτης του γονιδιώματός τους;
|
Με τις ραγδαίες εξελίξεις στην αποκωδικοποίηση το γονιδιώματος, οι ερευνητές ανακαλύπτουν περισσότερα για την προδιάθεση σε συγκεκριμένες ασθένειες, ενώ προκύπτουν πολλά ηθικά ερωτήματα που απασχολούν τους επιστήμονες σχετικά με το εάν επιτρέπεται το άτομο να γνωρίζει τις πληροφορίες που προκύπτουν από το γονίδιά του.
Με στόχο να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, ένα Βρετανικό ερευνητικό ινστιτούτο διεξήγαγε μία νέα online έρευνα σχεδιασμένη να καταγράψει τις απόψεις των ανθρώπων θέτοντας ερωτήματα όπως, αν σχετικά ευρήματα από μελέτες του γονιδιώματος θα πρέπει να κοινοποιούνται στους συμμετέχοντες και αν άλλες πληροφορίες που προκύπτουν κατά την ανάλυση θα έπρεπε επίσης να τους κοινοποιούνται. Αυτό το online εργαλείο αναπτύχθηκε από μία ομάδα επιστημόνων βιοηθικής στο Wellcome Trust Sanger Institute εξαιτίας της διαφωνίας με την παρούσα πρακτική, σύμφωνα με την οποία τα ευρήματα των μελετών του γονιδιώματος παραμένουν ανώνυμα και δεν γνωστοποιούνται στους συμμετέχοντες πληροφορίες οι οποίες θα μπορούσαν να επιδράσουν στην υγεία κάποιου στο μέλλον.
"Παρόλο που οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τα γενετικά αίτια μιας ασθένειας, π.χ. καρκίνο του μαστού, έχοντας το πλεονέκτημα να εξετάσουν πολλά γονίδια ταυτόχρονα, ίσως ανακαλύψουν ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να αναπτύξει κανείς και άλλες ασθένειες, όπως Alzheimer" έλεγε η εισαγωγή της έρευνας στην ιστοσελίδα. "Ο εθελοντής που συμμετέχει στην έρευνα δίνοντας το δείγμα του ίσως ενδιαφέρεται για την πληροφορία αυτή. Αυτό δεν αποτελούσε την κοινή πρακτική έως τώρα αλλά μήπως θα έπρεπε;". "Πρέπει να κατανοήσουμε τί ζητούν οι άνθρωποι από την εξέταση ολόκληρου του γονιδιώματος" είπε η Anna Middleton, ερευνήτρια βιοηθικής στο Sanger Institute. Επιπλέον, επιστήμονες βιοηθικής στις Η.Π.Α. ανέφεραν ότι μία δημόσια συμμετοχή θα ήταν ευπρόσδεκτη.
"Μία από τις συνέπειες της έρευνας αυτής είναι η συλλογή δεδομένων που θα συμβάλουν στο να καθοριστεί τι είδους πολιτική πρέπει να ακολουθηθεί", είπε ο Art Caplan, Καθηγητής βιοηθικής στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania, ο οποίος δεν συμμετέχει στην έρευνα του Wellcome Trust Sanger Institute. "Θα έπρεπε να οδεύουμε προς τη διαμόρφωση μιας πολιτικής αλλά δεν έχουμε ιδέα τι θέλει το κοινό". Ο Caplan εξήγησε ότι οι γενετικές εξετάσεις δημιουργούν πολλές ηθικές προκλήσεις.
Η έρευνα συμπεριλαμβάνει ερωτήματα όπως: Αν οι επιστήμονες που μελετούν τα γονίδια ανακαλύψουν αυξημένο κίνδυνο για μία νόσο που θα μπορούσε να επηρεάσει άλλα μέλη της οικογένειας, θα έπρεπε να ήταν υποχρεωμένοι να ενημερώσουν το άτομο που παίρνει μέρος στην έρευνα; Τι θα έπρεπε να γίνει με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του; Και ποιος θα έπρεπε να τους ενημερώσει; Ο ιατρός του ατόμου που παίρνει μέρος στην έρευνα ή οι ίδιοι οι ερευνητές; ποιος είναι υπεύθυνος να ενημερώνει, πώς θα ένιωθαν οι συμμετέχοντες αν μάθαιναν ότι φέρουν νόσους που δεν είναι σοβαρές ή που δεν διατρέχουν κανένα άμεσο κίνδυνο, αν οι άνθρωποι θα ήθελαν να γνωρίζουν αποτελέσματα τα οποία είναι "αβέβαια και δεν μπορούν να ερμηνευθούν ακόμα".
"Η γενετική ανάλυση συχνά αποκαλύπτει πληροφορίες που είναι απλά πιθανές ή μη- οριστικές" είπε ο Goodman, καθηγητής και διευθυντής του Προγράμματος Βιοηθικής στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι Miller School of Medicine. "Πραγματικά δεν είναι ξεκάθαρο τι να κάνουμε με τα ευρήματα αυτά" είπε. "Δεν θέλουμε να αποκρύπτουμε πληροφορίες αλλά δεν θέλουμε και να τις δίνουμε πρόωρα".
Το άλλο πρόβλημα με την ανάπτυξη μιας πολιτικής που θα ακολουθηθεί είναι και η γενική έλλειψη κατανόησης της γενετικής. "Πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν τη γενετική. Θεωρούν ότι οι γενετικές πληροφορίες δείχνουν απευθείας τις μελλοντικές συνέπειες αλλά είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό" λέει ο Goodman.
Ο Caplan και ο Goodman επεσήμαναν ότι υπήρξε στο παρελθόν ένας αριθμός μικρότερων, παρόμοιων ερευνών αλλά η Βρετανική έρευνα είναι ευρύτερη.
Συμβούλιο της Ευρώπης: ευθανασία και υποβοηθούμενη αυτοκτονία «πρέπει να απαγορεύονται»
|
Σε μια διακήρυξη που αναμένεται να επηρεάσει τη νομοθεσία στα 47 κράτη-μέλη του, το Συμβούλιο της Ευρώπης θεωρεί ότι η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία "θα πρέπει πάντοτε να απαγορεύονται".
Η διακήρυξη αυτή, με τίτλο "Προστατεύοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, λαμβάνοντας υπόψη προηγούμενες επιθυμίες των ασθενών", εστίασε σε ερωτήματα για τις διαθήκες ζωής, με τις οποίες κάποιος ορίζει πώς επιθυμεί να τον μεταχειριστούν σε περίπτωση που καταστεί διανοητικώς ανίκανος.
Το θέμα του είδους των επιθυμιών που καλύπτουν οι διαθήκες ζωής, είναι σήμερα επίκαιρο σε όλη την Ευρώπη, ιδίως όμως στη Μ. Βρετανία, όπου οι διαθήκες αναγνωρίστηκαν με το νόμο του 2005 περί Διανοητικής Ικανότητας, χωρίς να είναι σαφές αν καλύπτουν και επιθυμίες περί ευθανασίας ή υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Η σημερινή βρετανική κυβέρνηση προώθησε τροποποίηση του εν λόγω νόμου, σύμφωνα με την οποία οι διαθήκες δεν καλύπτουν επιθυμίες περί θανάτου με οποιονδήποτε τρόπο.
Ανάμεσα στους υπερασπιστές της τροποποίησης ήταν ο Edward Leigh, βουλευτής από το Gainsborough, ο οποίος μίλησε στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Leigh αναφέρθηκε στην περίπτωση της Kerrie Wooltorton, μιας 26χρονης από το Norwich, η οποία πέθανε από δηλητηρίαση το 2007 μετά από επιθυμία της για μη ανάνηψη από τους ιατρούς. Είπε: "Μπορούν οι φίλοι συνάδελφοι εδώ στο Στρασβούργο να φανταστούν πώς θα αισθανόντουσαν αν λάμβαναν ένα τηλεφώνημα που θα τους ενημέρωνε ότι ένα από τα παιδιά τους ήπιε δηλητήριο και το προσωπικό της άμεσης βοήθειας του νοσοκομείου που είχε όλα τα απαραίτητα μέσα για να σώσει τη ζωή του παιδιού απλά στεκόταν χωρίς να προσφέρει βοήθεια, καθώς το παιδί κείτονταν κάτω; Πρόκειται για μια κατάσταση που οι προηγούμενες οδηγίες ή οι διαθήκες ζωής επιτρέπουν". Πρόσθεσε: "Αυτά δεν είναι λόγια πανικού - αυτά είναι ιστορικά γεγονότα, το καταγεγραμμένο παρελθόν".
Εντούτοις, ο But Paul Flynn, βουλευτής από το Newport West πολέμιος της αλλαγής του νόμου, είπε ότι "το 85% των πολιτών της Βρετανίας απαιτούν αλλαγές". "Είναι σημαντικό ανθρώπινο δικαίωμα να έχει κανείς το δικαίωμα να πεθάνει με τον τρόπο που επιλέγει".
Καναδάς: Ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης για την προστασία ενάντια στις γενετικές διακρίσεις
|
Οι πρόοδοι στην ιατρική επιστήμη μας φέρνουν πιο κοντά στην κατανόηση του γενετικού υπόβαθρου μιας νόσου, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για νέες θεραπείες. Ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός εμπειρογνωμόνων φοβούνται ότι αυτή η πρόοδος θα μπορούσε να έχει σοβαρές και ανεπιθύμητες συνέπειες για το κοινό, επιτρέποντας στους ασφαλιστές και τους εργοδότες να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες αυτές αρνούμενοι την ασφαλιστική κάλυψη και τις παροχές.
Είναι ένα ανησυχητικό δίλημμα που φέρνει κοντά ιατρικούς εμπειρογνώμονες και νομικούς που επιθυμούν την ευρεία προστασία ενάντια στις προκαταλήψεις με βάση το γενετικό προφίλ των ατόμων. Ο Καναδάς είναι η μόνη χώρα της G8 που δεν έχει νόμους για την προστασία των πολιτών ενάντια στις γενετικές διακρίσεις, σύμφωνα με τον Δρ Hayden, ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον Kαναδικό Συνασπισμό για τη Γενετική Δικαιοσύνη. Ο Δρ. Hayden, ένας από τους διασημότερους ερευνητές του κόσμου για τη νόσο του Huntington, πραγματοποίησε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal το 2009, σύμφωνα με την οποία το 30% των ατόμων που κινδυνεύουν από τη νόσο Huntington ανέφεραν διακρίσεις εις βάρος τους, όπως για παράδειγμα απόρριψη των ασφαλίσεων, αυξήσεις των ασφάλιστρων ή την απαίτηση να υποβληθούν σε γενετικό έλεγχο.
Αν και το φαινόμενο είναι όλο και πιο συχνό, οι γενετικές εξετάσεις δεν είναι ακόμα ευρέως διαδεδομένες σε ολόκληρο τον Καναδά. Καθώς όμως οι επιστήμονες προσδιορίζουν όλο και περισσότερα γονίδια και γενετικές αλλαγές, οι οποίες εμπλέκονται στην ανάπτυξη ανάλογων διαταραχών και νόσων, είναι όλο και πιο πιθανό ότι τα άτομα θα επιλέξουν να υποβληθούν σε ένα διαγνωστικό τεστ στο μέλλον. Σύμφωνα με την Καναδική Ένωση Ζωής και Ιατρικής Ασφάλισης είναι ακόμη πολύ νωρίς για να διευκρινιστεί, ποιο ρόλο θα παίξει στο μέλλον ο γενετικός έλεγχος. Για παράδειγμα, οι περισσότερες γενετικές εξετάσεις δεν είναι "αρκετά έξυπνες" και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις ασφαλιστικές εταιρείες για να ληφθούν οποιεσδήποτε αποφάσεις. Παράλληλα ο Πρόεδρος της Ένωσης δήλωσε ότι η εκπαίδευση σχετικά με πιθανές μελλοντικές χρήσεις των γενετικών εξετάσεων είναι σημαντική και ότι τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν, όπως αυτά προκύπτουν, αλλά ότι δεν υπάρχει νόημα να δημιουργηθούν νόμοι για ένα ζήτημα που δεν επηρεάζει πολλούς Καναδούς.
Άλλοι διαφωνούν, επισημαίνοντας ότι οι γενετικές διακρίσεις κρίθηκαν αρκετά σημαντικές ώστε να ωθήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές χώρες της Ευρώπης να εκδώσουν νομοθεσία. Το ζήτημα του ποιες πληροφορίες μπορεί να αποκαλύψει μια γενετική εξέταση και πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί δεν θα πρέπει να επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των ασφαλιστικών εταιρειών, δήλωσε ο Bev Heim-Myers, πρόεδρος του Καναδικού Συνασπισμού για τη Γενετική Δικαιοσύνη.
Υπάρχει ένα τσουνάμι πληροφοριών από το οποίο θα μάθουμε όλοι, αλλά πολλά από αυτά θα είναι αβέβαια.
H.Π.Α.:Εμφύτευση πρόσθετης μνήμης εγείρει ηθικά διλήμματα
|
Δικηγόροι και φιλόσοφοι έχουν ήδη αρχίσει να συζητούν για τις ηθικές προεκτάσεις που θα μπορούσε να έχει στο μέλλον η αντικατάσταση μιας ανθρώπινης μνήμης, σαν να ήταν ψηφιακό αρχείο που προορίζεται για τον κάδο ανακύκλωσης στην επιφάνεια εργασίας ενός υπολογιστή. Στα πλαίσια του Συμπόσιου SUNY Downstate για τη Νευροηθική της Μνήμης, ο David Wasserman, διευθυντής έρευνας στο Κέντρο Ηθικής στο Πανεπιστήμιο Yeshiva, έθεσε το ζήτημα για το πότε είναι σκόπιμο να εμφυτεύσει κανείς μια "προσθετική" μνήμη προκειμένου να ενισχυθούν οι αναμνήσεις 'της γιαγιάς και του παππού', οι οποίες έχουν σχεδόν περάσει στο επίπεδο της λήθης.
Από την άλλη πλευρά, ο DavidGlanzman, ερευνητής στο UCLA,επεσήμανε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται από 100 δισεκ. νευρώνες, καθένας απότους οποίους επεκτείνεται με 10.000 συνδέσεις σε άλλους νευρώνες. Ο εντοπισμός της θέσης μιας συγκεκριμένης μνήμης που πρέπει να διαγραφεί, θα ήταν μια συγκλονιστική πρόκληση.Η ενσωμάτωση μιας νέας μνήμης σε αυτό το πυκνό δίκτυο των νευρικών διακλαδώσεων της γιαγιάς θα αποτελέσει ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα για το έτος 2250 ή και αργότερα. "Είναι δύσκολο για μένα να φανταστώ πώς θα προσέθετε κανείς συγκεκριμένες μνήμες", σχολιάζει ο Glanzman. "Φαίνεται ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο".
Ωστόσο, ένας άλλος ερευνητής, ο ToddSacktor έχει κάνει πρωτοποριακές μελέτες για το βιομόριο PKMzeta, το οποίο λειτουργεί ως συντηρητικό μνήμης. Μόλιςσχηματιστεί μια μνήμη, το PKMzeta εξασφαλίζει ότι η τελευταία θα εξακολουθεί να υφίσταται χωρίς να υποβαθμιστεί με το πέρασμα του χρόνου. Σε αυτό το σημείο οSacktor εξέτασε ένα μόριο, το ΖΙP, το οποίο αναστέλλει τη δράση του PKMzeta. Τόνισε ότι το τοΖΙP θα μπορούσε να διαγράψει εντελώς τις αναμνήσεις ενός ατόμου. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η μνήμη του ατόμου να σβηστεί εντελώς και όντας "άγραφη πλάκα", να μπορεί να αρχίσει εκ νέου να μαθαίνει. Η παλιά ταυτότητα του ατόμου θα έχει εξαφανιστεί εντελώς.Σε αυτήν την περίπτωση, το μόριο ΖΙP θα είχε την ίδια λειτουργία με την εντολή επαναδιαμόρφωσης του σκληρού δίσκου ενός υπολογιστή.
Όμως στα πλαίσια όλων αυτών των προσπαθειών θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ηθική, πριν το συγκεκριμένο μόριο ΖΙP γίνει ένα φάρμακο ή ένα βιολογικό όπλο. Στο μεταξύ, ας βεβαιωθούμε ότι η πόρτα του εργαστηρίου του Sacktor κλειδώνεται επαρκώς κάθε βράδυ.
Η.Π.Α: Δικαιώματα σε ανθρώπινα γονιμοποιημένα ωάρια
|
Στις 8 Νοεμβρίου, οι εκλογείς στο Μισισιπή των ΗΠΑ δεν θα αποφασίσουν μόνο για το ποιος θα κυβερνήσει την πολιτεία τους, αλλά θα αναφέρουν επίσης αν συμφωνούν με τους υποψηφίους σε σχέση με την νομική κατάσταση των εμβρύων. Η "πρωτοβουλία 26", που θα τεθεί σε ψηφοφορία, προτίθεται να τροποποιήσει το Σύνταγμα της πολιτείας ώστε ο όρος "πρόσωπο" να περιλαμβάνει "κάθε ανθρώπινο ον από τη στιγμή της γονιμοποίησης, της κλωνοποίησης, ή ισοδύναμης αυτών διαδικασίας παραγωγής". Εάν εγκριθεί, η τροπολογία θα παραχωρήσει ουσιαστικά ανθρώπινα δικαιώματα σε ανθρώπινα γονιμοποιημένα ωάρια, καθιστώντας παράνομη την άμβλωση, αν όχι σε όλες, στις περισσότερες περιπτώσεις.
Ορίζοντας την προσωπικότητα σε τόσο γενικές γραμμές, το μέτρο θα έχει αντίκτυπο και σε άλλους τομείς, για παράδειγμα θα μπορούσε να αποκλείσει την έρευνα με τη χρήση ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων και να θέσει τους γιατρούς, που δραστηριοποιούνται στην εξωσωματική γονιμοποίηση σε αμφίβολη νομική θέση, καθώς δεν επιβιώνουν όλα τα έμβρυα που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Οι οπαδοί του κινήματος ισχυρίζονται ότι η πρωτοβουλία θα περιορίσει τις θεραπείες γονιμότητας και τον έλεγχο των γεννήσεων, χωρίς πάντως να απαγορεύσει την εξωσωματική γονιμοποίηση και την αντισύλληψη.
Οι αντίπαλοί τους ισχυρίζονται ότι η τροπολογία θα μπορούσε να επηρεάσει καθιερωμένες ιατρικές πρακτικές, καθώς μερικές μορφές αντισύλληψης εμποδίζουν την εμφύτευση γονιμοποιημένων ωαρίων στο τοίχωμα της μήτρας και έτσι θα μπορούσαν να θεωρηθούν παράνομες.
Γερμανία: Γνώμη του Γερμανικού Συμβουλίου Ηθικής για «μικτά όντα»
|
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2011 δόθηκε στη δημοσιότητα η 98σέλιδη Γνώμη του Γερμανικού Συμβουλίου Ηθικής με αντικείμενο την αξιολόγηση της δημιουργίας ανθρώπινων και ζωικών μικτών όντων στο πλαίσιο της βιοϊατρικής έρευνας. Η Γνώμη περιλαμβάνει συστάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση των κυτταροπλασματικών υβριδίων, των εγκεφαλικών χιμαιρών και των διαγονιδιακών ζώων. Αφορμή για τη διατύπωση της Γνώμης αποτέλεσε η ανάγκη να αποσαφηνιστούν οι προκλήσεις που συνδέονται από ηθικής πλευράς με τη δημιουργία ανθρώπινων και ζωικών μικτών όντων στην έρευνα και να οριστούν κατά περίπτωση δεσμευτικά όρια. Το κέντρο βάρους της ανάλυσης εντοπίζεται στη μεταφορά ανθρώπινου υλικού σε ζώα, όπως αυτή συγκεκριμενοποιείται στις εξής περιπτώσεις: τα κυτταροπλασματικά υβρίδια, τα οποία δημιουργούνται με τη μεταφορά του πυρήνα ενός ανθρώπινου κυττάρου σε ένα εκπυρηνισμένο ζωικό κύτταρο, τα διαγονιδιακά ζώα με ανθρώπινο γενετικό υλικό και τη μεταφορά ανθρώπινων κυττάρων στον εγκέφαλο εμβρυικών ή ενήλικων ζώων (εγκεφαλικές χίμαιρες). Οι σχετικές έρευνες και οι πιθανές συνέπειές τους μας θέτουν προ του ερωτήματός αν εξακολουθεί να ισχύει ο εδώ και καιρό αυτονόητος διαχωρισμός ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο. Λόγω της δυναμικής των εξελίξεων θα πρέπει να διευκρινιστεί ήδη σήμερα, αν, και σε θετική περίπτωση, που θα πρέπει να τεθεί ένα δεσμευτικό όριο.
Η Γνώμη δομείται σε επτά μέρη. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει μία καταγραφή και ορισμούς των διαφορετικών ειδών μικτών όντων, το δεύτερο σκιαγραφεί τρεις σύγχρονες ερευνητικές επιδιώξεις ως παραδείγματα για την ηθική αξιολόγηση του σχηματισμού μικτών όντων, το τρίτο αναλύει το ισχύον δίκαιο στη Γερμανία και το τέταρτο το δεοντολογικό status των ανθρώπων, των ζώων και των μικτών όντων, το πέμπτο θέτει τα θεμέλια και τα κριτήρια για την ηθική αξιολόγηση των ανθρώπινων και ζωικών μικτών όντων, το έκτο αναφέρεται στην ηθική ανάλυση και την αξιολόγηση παραδειγμάτων και το έβδομο περιέχει την περίληψη και τις συστάσεις.
Μεταξύ άλλων, το Γερμανικό Συμβούλιο Ηθικής πρεσβεύει την άποψη ότι δεν επιτρέπεται να εμφυτευθεί σε μήτρα κανένα ανθρώπινο και ζωικό μικτό ον, το οποίο δεν είναι βέβαιο εκ των προτέρων αν θα μπορεί να καταταχθεί στην κατηγορία των ανθρώπων ή των ζώων (πραγματικά μικτά όντα). Ειδικότερα για τα κυτταροπλασματικά υβρίδια, το Γερμανικό Συμβούλιο Ηθικής συστήνει ομόφωνα να μην πραγματοποιείται εμφύτευσή τους σε ανθρώπινη ή ζωική μήτρα. Σχετική απαγόρευση θα έπρεπε να προστεθεί στον Νόμο για την Προστασία των Εμβρύων (ΕSchG). Αναφορικά με τη δημιουργία τέτοιων όντων καθώς και την in vitro χρήση τους στην έρευνα δώδεκα μέλη του Συμβουλίου θεωρούν τη δημιουργία και χρήση κυτταροπλασματικών υβριδίων ηθικά επιτρεπτή, ενώ ένδεκα υποστηρίζουν ότι είναι ηθικά ανεπίτρεπτη και πρέπει να απαγορευθεί με την προσθήκη σχετικής διάταξης στον ESchG.
Ένα μέλος του Συμβουλίου διατύπωσε αποκλίνουσα ψήφο, σύμφωνα με την οποία η παραγωγή ανθρώπινων και ζωικών υβριδίων με τη χρήση ζωικών ωαρίων (εξαίρεση τα ωάρια πρωτευόντων) είναι ηθικά βάσιμη, όχι με την αιτιολογία ότι η οντότητα παραμένει στον δοκιμαστικό σωλήνα ή λόγω της εκτίμησης ότι τέτοιες οντότητες ακόμη και τότε, όταν πρόκειται για ανθρώπινα έμβρυα, θα θυσιαστούν για ανώτερους ερευνητικούς σκοπούς, αλλά επειδή καλοί λόγοι και επιχειρήματα συνηγορούν υπέρ της παραδοχής ότι τέτοιες οντότητες δεν συνιστούν ικανά προς ανάπτυξη ανθρώπινα έμβρυα.
Πηγή: Deutscher Ethikrat (Δελτίο τύπου, Γνώμη)
Ελβετία: Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απορρίπτει το δικαίωμα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία
|
Στις 20 Ιανουαρίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με απόφασή του αρνήθηκε σε 57χρονο Ελβετό το δικαίωμα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Πρόκειται για τον Ernst G. Haas, που πάσχει εδώ και 20 χρόνια από διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη). Μετά από δύο απόπειρες αυτοκτονίας και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες να εξασφαλίσει ιατρική συνταγή για πεντοβαρβιταλικό νάτριο, ένα βαρβιτουρικό που θα τον βοηθούσε να δώσει ανώδυνα τέλος στη ζωή του, ο Ernst στράφηκε στη δικαιοσύνη, ζητώντας από την ελβετική κυβέρνηση να του επιτρέψει να προμηθευτεί το εν λόγω φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή. Όταν τα ελβετικά δικαστήρια αρνήθηκαν, ο Ernst κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επικαλούμενος το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που εγγυάται το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημά του, δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στο Άρθρο 2 της Σύμβασης, που εγγυάται το δικαίωμα στη ζωή, επισημαίνοντας ότι, ο ρόλος του συστήματος συνταγογράφησης είναι σημαντικός, ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η Ελβετία, όπου η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι νόμιμη.
Πηγή: BioEdge
Βιοηθική ώρα μηδέν
Παρόλο που η εταιρία Πέπσι έχει βρεθεί στο προσκήνιο πρόσφατα για την
συνεργασία της με εταιρία που χρησιμοποιεί βλαστοκύτταρα εμβρύων με
στόχο την έρευνα σε νέες γεύσεις μία επιστήμονας βιοτεχνολόγος
προειδοποιεί ότι φαρμακευτικές εταιρίες, εταιρίες καλλυντικών καθώς και
εταιρίες τροφίμων χρησιμοποιούν αυτά τα μέσα...
Η Ρεμπέκα Τέιλορ, τεχνολόγος στην μοριακή βιολογία προέβη στην
δημιουργία μίας λίστας εταιριών οι οποίες χρησιμοποιούν κύτταρα και
ιστούς εμβρύων(που έχουν θανατωθεί με έκτρωση) για να αναπτύξουν τα
προϊόντα τους, τα οποία εκτείνονται από παιδικά εμβόλια μέχρι και
καλλυντικά.
Η λίστα της συμπεριλαμβάνει την Αγγλική εταιρία, Ρι-Νίουρον η οποία έχει
προβεί σε αίτηση για κλινικές δοκιμές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Παρακάτω ακολουθεί η λίστα με τις εταιρίες που δημιούργησε η βιοτεχνολόγος Τέιλορ καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας με αυτές:
Νιουράλστεμ (Neuralstem)
9700 Great Seneca Highway
Rockville, MD 20850
Τηλέφωνο: 301.366.4960
ΡιΝιούρον (ReNeuron),
10 Nugent Rd
Surrey Research Park
Guildford, Surrey
GU2 7AF
Ηνωμένο Βασίλειο
Email: info@reneuron.com
Νίοκιουτις (Neocutis Inc.)
3053 Fillmore Street # 140
San Francisco CA 94123
Τηλέφωνο: 1-866-636-2884
Email: info@neocutis.com
Μέρκ (Merck )
One Merck Drive
Ταχ Κωδ. P.O. Box 100
Whitehouse Station, NJ 08889-0100 USA
Τηλέφωνο: 908-423-1000
ΓκλάξοΣμιθΚλέιν (GlaxoSmithKline)
GlaxoSmithKline plc
One Franklin Plaza
Ταχ. Κώδ. PO Box 7929
Philadelphia PA 19101
Τηλέφωνο: 1-888-825-5249
Senomyx, Inc.
4767 Nexus Centre Drive
San Diego, California 92121
Τηλ: (858) 646-8300
Email: info@senomyx.com
Η Taylor υπογραμμίζει ότι η Senomyx, η οποία ελέγχει ενισχυτές γεύσης
χρησιμοποιώντας μία κυτταρική «γραμμή» που πηγάζει από τους ιστούς
νεφρού ενός εκτρωμένου μωρού συνεργάζεται με την Pepsi την Κράφτ και την
Nestle.
ΠΗΓΗ: pentapostagma.gr
Το κρέας του μέλλοντος
Μετά τη δημιουργία τεχνητού κρέατος
ψαριού από μυικά κύτταρα, ολλανδοί επιστήμονες κατάφεραν να
δημιουργήσουν και τεχνητό χοιρινό κρέας, ευελπιστώντας σε μία πενταετία
να έχουν καταφέρει να το διαθέσουν στην αγορά.
Ο τελικός στόχος των ερευνητών είναι να παραχθούν μπριζόλες ή χάμπουργκερ εργαστηρίου,
μια εξέλιξη που, όπως υποστηρίζουν, θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από το
πολλαπλό βάρος της εκτεταμένης κτηνοτροφίας και της βιομηχανικής
εκτροφής ζώων (με συνέπειες για το περιβάλλον, την ευημερία των ζώων,
την υγεία των ανθρώπων κ.α.). Ακόμα, ευελπιστούν ότι το εργαστηριακό
κρέας θα βοηθήσει στη διατροφή των πεινασμένων του πλανήτη.
Οργανώσεις φυτοφάγων και προστασίας των
δικαιωμάτων των ζώων εξέφρασαν την ικανοποίησή τους γι΄ αυτή την
εξέλιξη, δηλώνοντας ότι δεν έχουν καμία ηθική αντίρρηση εφόσον το κρέας
δεν προέρχεται από νεκρό ζώο. Οι ερευνητές απομόνωσαν
κύτταρα από το μυ ενός ζωντανού χοίρου, τα οποία στη συνέχεια
πολλαπλασίασαν και τελικά αναδημιούργησαν στο εργαστήριο νέο μυϊκό
χοιρινό ιστό. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει μόνο πολύ μικρά κομμάτια σκελετικού χοιρινού μυ (από μπούτι),
σε μέγεθος περίπου μισού νυχιού. Ακόμα όμως και αυτά τα μικρά κομμάτια
κρέας θα μπορούσαν ήδη να τοποθετηθούν σε σάλτσες ή πίτσες, όπως
αναφέρουν οι επιστήμονες.
Η αναδημιουργία όμως μιας τεχνητής
μπριζόλας θα απαιτούσε μια πολύ μεγαλύτερης κλίμακας εργαστηριακή
παραγωγή, που προς το παρόν δεν είναι εφικτή. Ένα βασικό εμπόδιο που
πρέπει να υπερπηδηθεί είναι να βρεθεί ένας τρόπος για φυσική “άσκηση”
του τεχνητού μυ. Οι εκτιμήσεις είναι ότι αν ποτέ καταστεί εφικτή η
εργαστηριακή παραγωγή κρέατος σε μεγάλα μεγέθη και ποσότητες, οι
επιστήμονες θα επιλέξουν κατ’ αρχήν να δημιουργήσουν κρέας από μοσχάρι,
χοιρινό, κοτόπουλο και ψάρι.
Πολύς ακόμα χρόνος
Οι ολλανδοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορούν να υπερπηδηθούν οι φόβοι
και οι αντιρρήσεις των καταναλωτών για την αγορά εργαστηριακού κρέατος.
Αν, για παράδειγμα, όπως είπαν, στο μέλλον τα προϊόντα του φυσικού
κρέατος, με βάση μια νέα νομοθεσία, φέρουν πάνω τους την ετικέτα
προειδοποίησης “Προσοχή, έχουν σκοτωθεί ζώα γι’ αυτό το προϊόν”,
σταδιακά η νοοτροπία του κοινού θα άλλαζε υπέρ του εργαστηριακού
κρέατος.
Παραδέχτηκαν, πάντως, ότι θα χρειαστεί πολύς ακόμα χρόνος μέχρι να
παραχθεί ένα προϊόν εργαστηριακού κρέατος που να είναι ανταγωνιστικό με
το σημερινό φυσικό κρέας.
Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα
Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα του Σπύρου Κάκου [2011-04-30]: Μια πρόσφατη
εισήγηση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κυρίου Ιβ Μπο
αναφέρει ότι όλες οι πατέντες που αφορούν τεχνολογίες που συνδέονται με
τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα (ήτοι αυτά τα οποία παίρνουμε καταστρέφοντας
έμβρυα και όχι αυτά τα οποία παίρνουμε από π.χ. τον πλακούντα) πρέπει να
απαγορευθούν για ηθικούς λόγους. O γενικός εισαγγελέας τόνισε στην
εισήγησή του που έγινε στις 10 Μαρτίου πως με δεδομένο ότι για τη λήψη
των εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων απαιτείται η καταστροφή εμβρύων,
παραβιάζεται ευρωπαϊκή οδηγία του 1998 σχετικά με τις ευρεσιτεχνίες η
οποία ορίζει ότι δεν επιτρέπεται η χρήση ανθρώπινων εμβρύων για
βιομηχανικούς ή εμπορικούς σκοπούς. Οι επιστήμονες διαμαρτύρονται για
αυτή την εξέλιξη, με επιστολή που απέστειλαν εκπρόσωποι τους στο έγκριτο
περιοδικό Nature. Ένας από τους υπογράφοντες την επιστολή είναι ο
καθηγητής Όστιν Σμιθ από το Κέντρο για την Έρευνα στα Βλαστικά Κύτταρα
του Wellcome Trust στο Κέμπριτζ. Ο καθηγητής τόνισε ότι «θα ήταν ολέθριο
να ακολουθήσει το Δικαστήριο την εισήγηση του εισαγγελέα. Θα απειληθεί
το μέλλον της βιοϊατρικής έρευνας στην Ευρώπη και ορισμένα προγράμματα
θα καταρρεύσουν. Μια τέτοια απόφαση θα έστελνε επίσης το μήνυμα ότι οι
επιστήμονες εμπλέκονται σε ανήθικες δραστηριότητες, γεγονός πολύ
αρνητικό αφού θα είχε αντίκτυπο στην εμπιστοσύνη που έχει το κοινό στο
έργο των επιστημόνων» (!!!)
Η επιστήμη, σαν η σύγχρονη Θρησκεία, απαιτεί δογματικά τη δικαίωση της.
Κανείς δεν επιτρέπεται να την αμφισβητεί και - πόσο μάλλον - να της
μειώνει την αξιοπρέπεια στα μάτια των πιστών της. Οι σύγχρονοι ιερείς
της είναι σαφείς: η καταστροφή (θυσία) μερικών εμβρύων δεν μπορεί να
αποτελέσει λόγο απαξίωσης της επιστήμης. Η επιστήμη είναι "αξιωματικά"
ηθική!!!!! Και οι επιστήμονες που έφτιαχναν την ατομική βόμβα άλλωστε
είναι γνωστό ότι δεν ήξεραν τι έκαναν - πραγματικά πίστευαν ότι εκείνη
τη στιγμή κάνουν κάτι "ηθικό" για το καλό του κόσμου (με την εξαίρεση
της Ιαπωνίας και μερικών χιλιάδων γυναικών και παιδιών που πέθαναν στη
διαδικασία)... Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν επιβάλλεται. Αν η επιστήμη
θέλει να συνεχίσει να είναι ψυχρή και να μην περιλαμβάνει την έννοια του
ανθρώπου πουθενά στις μηχανιστικές εξισώσεις της ας το κάνει. Όταν όμως
αρχίσει να σκοτώνει (με πατέντες, όπλα, ατομικές βόμβες, εξισώσεις που
αποσκοπούν στην αύξηση του κέρδους χωρίς να δίνουν σημασία στην
ανθρώπινη ευτυχία κλπ), τότε ας γνωρίζει πως κάποιος μπορεί να
αντισταθεί. Η έρευνα να συνεχιστεί αν κάνει καλό, αλλά η επιστήμη πρέπει
να επαναπροσδιοριστεί ως προς την ηθική. Δεν μπορεί να
αποστασιοποιούνται οι επιστήμονες από την ηθική όπως και όποτε τους
βολεύει και στη συνέχεια να απαιτούν σεβασμό, αν δεν δείχνουν και αυτοί
σεβασμό στις ανησυχίες του κόσμου...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου